نان بدون یارانه

قانون هدفمند سازی یارانه ها با وجود مخالفتهای کارشناسان اقتصادی به اجرا در آمد. نرخ بنزین که تا قبل از روی کار آمدن دولت آقای احمدی نژاد لیتری 80 تومان بود بوسیله دولت » ادالت» خواه به 700 تومان رسید. قیمت گازوییل تقریبا 20 برابر شد و قص علی هذا … . هدف از این نوشتار تبیین غیر عادلانه و مضر بودن این افزایش قیمتها در برابر 40هزار تومان پرداختی دولت نیست، آنچه نویسنده ی این مطلب را دچار افسار گسیختگی ذهنی کرده فشار مضاعفی است که با برداشتن یارانه ی نان بر گرده ی مردم مستضعف وارد می شود. واضح است که نان غذای اصلی خانواده های با درآمد پایین است. زیرا قیمت آن در مقابل حجمش قابل اغماض است و برای کسانی که در آمدشان در حدی نیست که بتوانند مثل انسانها تغذیه کنند برای رفع گرسنگی بهترین منبع تغذیه به شمار می رود. قطعا هر چه درآمد ماهیانه ی خانواده ای کمتر باشد مقدار نان مصرفی اعضای آن افزایش خواهد یافت تا بتوانند شکم خود را سیر کنند. بنابراین متوجه می شویم بر خلاف حاملهای انرژی که توجیه استفاده ی بیشتر طبقات متمول به طور نسبی قابل اثبات است، در این مورد قضیه کاملا برعکس است. مطابق یارانه ی پرداختی دولت هر نفر می بایست روزانه 1/5 قرص نان مصرف کند، یعنی هر وعده ی غذایی نصف نان! بنابراین افراد طبقه ی مستضعف جامعه با اجرای طرح هدفمندسازی یارانه ها می بایست الگوی مصرف خود را تغییر دهند و برای پر کردن شکم خود از دیگر منابع غذایی مانند گوشت قرمز و … استفاده کنند! خداوند عاقبت همه  را به خیر کند.